Μια πολύ ωραία πολύωρη και αρκετά δύσκολη διαδρομή στην Βόρεια Τύμφη που συμπεριλαμβάνει δυο όμορφα αλλά και κουραστικά μονοπάτια του βουνού, αυτό της Νταβάλιστας αλλά και το πέρασμα της Κερασιάς.
Ορειβατικές διαδρομές στην Τύμφη
Μονοπάτι Αμάραντου (Μια ανεπιτυχή διάσχιση)
Το μονοπάτι του Αμάραντου στην Τύμφη είναι ένα παλιό, ξεχασμένο και σήμερα σε κακή κατάσταση πέρασμα που από την θέση «Καλογερικό» σε οδηγούσε προς την «Νταβάλιστα». Πριν λίγο καιρό προσπαθήσαμε να το περάσουμε αλλά δυστυχώς δεν το κατορθώσαμε.
Κόνιτσα – Βρυσοχώρι
Μια πολύ όμορφη πορεία διάσχισης στην βόρεια Τύμφη, με το μεγαλύτερο τμήμα της διαδρομής αυτής να γίνεται μέσα στο δάσος και με απαιτούμενο χρόνο πεζοπορίας γύρω στις 8 ώρες. Η ξεκίνημα της διαδρομής μας αυτής έγινε για άλλη μια φορά από το πέτρινο μονότοξο γεφύρι της Κόνιτσας (υψ.440μ). Από εκεί ακολουθήσαμε τον γνωστό δρόμο που πηγαίνει παραποτάμια, αντίθετα με τη ροή του Αώου και κατευθύνεται προς τη Μονή Στομίου.
Ανάβαση στην κορυφή της Γκούρας
Η τσούκα της Γκούρας (η κορυφή της Γκούρας ) είναι η δεύτερη ψηλότερη κορυφή της Τύμφης (υψόμετρο 2467 μ.) και πιθανότερο αυτή με την καλύτερη θέα από όλες. Η ανάβαση στην «τσούκα της Γκούρας» που κάναμε και περιγράφετε εδώ άρχισε από τη περιοχή του χωριού Σκαμνέλι στο κεντρικό Ζαγόρι.
Βρυσοχώρι – Ριζά Τσούκα Ρόσια (μονοπάτι «Γιάννης Τσουμάνης»)
Επίσκεψη στο όμορφο Βρυσοχώρι Ζαγορίου για να κάνουμε μια αγαπημένη διαδρομή, διασχίζοντας το μονοπάτι που φέρει το όνομα ενός πρόωρα αδικοχαμένου, σε τροχαίο , φίλου ορειβάτη του Γιάννη Τσουμάνη.
Αυγερινός – πέρασμα Καρτερού – διάσελο Τσούκα Ρόσια – Τσεπέλοβο
Από τον «Αυγερινό» του Βραδέτου (1750μ.) ξεκίνησε αυτή η πολύωρη ορειβατική μας διαδρομή, που μπήκε στην καρδιά της Τύμφης, πέρασε σε ορισμένα από τα πιο «άγρια» τμήματα των μονοπατιών της πριν καταλήξει στο χωριό Τσεπέλοβο.
Μικρό Πάπιγκο – κορυφή Αστράκας
Από το χωριό μικρό Πάπιγκο (975 μ. υψόμετρο) ξεκινάει ένα από τα πιο γνωστά και περπατημένα μονοπάτια της Τύμφης που οδηγεί προς την Δρακόλιμνη (ο πιο συνήθης ορειβατικός προορισμός του) αλλά επίσης διακλαδώνεται και κατευθύνεται σε ορισμένες από τις πιο εντυπωσιακές κορυφές του βουνού. Μια από αυτές είναι η «Αστράκα», τοπωνύμιο που σημαίνει «σκεπή» (κοινή ρίζα με το όστρακο, αστράκη κ.α.) και της δόθηκε εξαιτίας της θέσης της, αφού σαν σκεπή ορθώνεται πάνω από το χωριό.
Οξιά Μονοδενδρίου – Στούρος
Η σύντομη αυτή ορειβατική διαδρομή που το μεγαλύτερο μέρος της είναι πάνω σε χωματόδρομο ξεκινάει λίγο πριν φτάσουμε στην περιοχή «Οξιά» Μονοδενδρίου και καταλήγει στον «Στούρο». Ο «Στούρος», που η ονομασία του προέρχεται από το βλάχικο sturi (στύλος) και δόθηκε στην περιοχή εξαιτίας των πέτρινων οροσήμων που χρησιμοποιούνταν για να χωρίζουν ιδιωτικά αλλά και κοινοτικά όρια, λέγεται η ψηλότερη κορυφή (1622 μ.) του δυτικού τμήματος της Τύμφης, του κομματιού αυτού δηλαδή που η χαράδρα του Βίκου χωρίζει από το υπόλοιπο και μεγαλύτερο μέρος του βουνού.
ΑΠΕΙΡΟΣ ΓΑΙΑ 