Ήταν ένα από τα πιο παλιά επαγγέλματα, απαραίτητο για αιώνες που όμως τα τελευταία χρόνια έχει ουσιαστικά εξαφανιστεί. Ο γανωτής (ή γανωματής, γανωτζής, καλατζής, καλαϊτζής) ήταν ο τεχνίτης που αναλάμβανε την επικάλυψη με κασσίτερο των χάλκινων οικιακών σκευών.
Στο χωριό Άρματα Κονίτσης, που βρίσκονται στις πλαγιές του Σμόλικα, διατηρείται αναστηλωμένο ένα παλιό υδροπρίονο (νεροπρίονο), μια από τις ελάχιστες παρόμοιες κατασκευές που διασώζονται ακόμη στην Ελλάδα.
Μια κατασκευή που εκμεταλλευόμενη τη δύναμη του νερού κόβει τους κορμούς των δέντρων.
Ένα πέτρινο παλιό ηλιακό ρολόι βρίσκεται αναρτημένο στον εξωτερικό τοίχο ενός κεντρικού κτιρίου στο χωριό Συρράκο, στα Τζουμέρκα.
Δυστυχώς πριν από λίγα χρόνια, εξαιτίας μιας σφοδρής χιονοθύελλας έπαθε σοβαρές ζημιές και ουσιαστικά καταστράφηκε.
Στο Ηλιοχώρι Ζαγορίου υπάρχει ένα πρωτότυπο εργαστήριο χειροποίητων επίπλων. Ο ιδιοκτήτης του Μιχάλης Κοντογιάννης κατασκευάζει έπιπλα χρησιμοποιώντας ως κύριο υλικό τη μαύρη Πεύκη της περιοχής.
Ο επισκέπτης του Δίστρατου έχει την ευκαιρία να δει από κοντά μια από τις ελάχιστες παραδοσιακές δριστέλες (νεροτριβές) που υπάρχουν ακόμη σε λειτουργία στην ελληνική ύπαιθρο.
Οι δριστέλες (ή ντριστέλες) πρωτοεμφανίζονται στον Ελλαδικό χώρο από τα μέσα του 19ου αιώνα και μετά και είναι κατασκευάσματα που χρησιμοποιούν την υδραυλική ενέργεια για τον καθαρισμό των ρούχων.
