Αετομηλίτσα – Λίμνη Γκρτσα – Γκέσος – Περήφανο

Μια ωραία διαδρομή στον Γράμμο που κάναμε τον Νοέμβριο του 2018. Η πορεία μας ξεκίνησε από χωριό Αετομηλίτσα (παλιά ονομασία Δέντσικο – Ντένισκο, υψόμετρο 1450 μ.), πέρασε από την δρακόλιμνη της Αετομηλίτσας (λίμνη «Γκρτσα»), την κορυφή Γκέσος (2165 μ.) και κατέληξε στην δεύτερη ψηλότερη κορυφή του βουνού, το «Περήφανο» (2444 μ.).

Ξεκινώντας από το χωριό αρχικά ακολουθήσαμε τον χωματόδρομο που ανηφορίζει προς τον Γράμμο και την κορυφή «Γκέσος». Πολύ σύντομα, όταν συναντήσαμε την γέφυρα του «Άσπρου ποταμιού» και κατόπιν υποδείξεως ντόπιων, αφήσαμε τον χωματόδρομο και ακολουθήσαμε το ίχνος του μονοπατιού που είδαμε ότι ξεκινάει πριν την γέφυρα και ανηφορίζει παράλληλα προς το ρέμα. Το μονοπάτι ανηφόριζε αρχική από τη δεξιά κοίτη του ρέματος που εκείνη την εποχή δεν είχε καθόλου νερό.

Πολύ γρήγορα το μονοπάτι μας πέρασε στην απέναντι πλευρά του ρέματος και συνέχισε την ανηφορική του πορεία προς την λίμνη «Γκρτσα». Αυτό το πρώτο τμήμα της πορείας μας ως και την λίμνη, μας δυσκόλεψε αρκετά αφού το πέρασμά μας ήταν αρκετά ασαφή, συχνά μπερδευόταν με άλλα ίχνη που συναντούσαμε και φυσικά δεν υπήρχε καμία σήμανση. Έτσι χρειάστηκε λίγο ψάξιμο ώσπου να βρούμε την καλά κρυμμένη πανέμορφη αυτή δρακόλιμνη του Γράμμου, ακριβώς δίπλα από μια εγκαταλειμμένη εκείνη την εποχή στάνη.

Μετά την απαραίτητη στάση στην λίμνη αρχίσαμε και πάλι να ανηφορίζουμε την πλαγιά. Πολύ σύντομα το μονοπάτι μας διασταυρώθηκε με τον χωματόδρομο που είχαμε συναντήσει στην αρχή της πορείας μας. Ο χωματόδρομος αυτός που ξεκινάει από την Αετομηλίτσα πηγαίνει, περνώντας πάνω από την λίμνη «Γκρτσα», στο μνημείο του «Γκέσου». Η διαδρομή αυτή είναι αρκετά μεγαλύτερη σε μήκος όμως δεν είναι λίγες οι φορές που προτιμάτε έναντι του, ως τότε ασαφές μονοπατιού.

Διανύσαμε πολύ λίγα μέτρα στον χωματόδρομο. Σύντομα τον εγκαταλείψαμε όταν είδαμε στην δεξιά του πλευρά να ξεκινάει ένα μονοπάτι και να ανηφορίζει και καυτό προς την κορυφή.

Η ανάβαση μας από εδώ και πέρα και ως την κορυφή «Γκέσος» έγινε πολύ πιο εύκολα αφού τώρα ο στόχος μας ήταν ορατός. Εκεί στην κορυφή βρίσκεται και το μνημείο που έστησε ο Στρατός για τα θύματα του την εποχή του εμφυλίου πολέμου.

Αφήσαμε τον «Γκέσο» και κινηθήκαμε για τον τελευταίο στόχο αυτής μας της πορείας την κορυφή «Περήφανο». Από τον «Γκέσο» ως και το «Περήφανο» η διαδρομή μας ήταν ομαλή. Το μονοπάτι πολύ βατό, ευδιάκριτο και χρειάστηκε κάτι λιγότερο από 1 ώρα για να φτάσουμε στον τελικό μας στόχο. Η θέα καθ όλη τη διάρκεια του τμήματος αυτού της διαδρομής μας, και προς όλες τις κατευθύνσεις, ήταν εντυπωσιακή.

Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω αυτή η ανάβαση αυτή έγινε τον Νοέμβρη 2018. Τότε η πορεία μας σ’ όλο το μήκος της έγινε σε ένα μονοπάτι χωρίς σήμανση που σε πολλά του σημεία ήταν ιδιαίτερα ασαφή. Ιδιαίτερα στο πρώτο τμήμα της διαδρομής μας, από την Αετομηλίτσα ως και την λίμνη. Η κατάσταση αυτή μας «παίδεψε» λίγο και μας καθυστέρησε. Υπολογίζουμε όμως πως αν δεν υπάρξουν παρόμοια προβλήματα ο απαραίτητος συνολικό χρόνος της ανάβασης αυτής πρέπει να είναι γύρω στις 3 ώρες.

Στην συγκεκριμένη όμως διαδρομή τα πράγματα άλλαξαν αφού την άνοιξη του 2019, ο Ορειβατικός Σύλλογος Ιωαννίνων πραγματοποίησε εκδρομή στον Γράμμο. Τις ημέρες εκείνες τα μέλη του και οι φίλοι του συλλόγου σηματοδότησαν επαρκώς ένα μεγάλο τμήμα των μονοπατιών του Γράμμου που συμπεριλάμβανε και αυτήν την διαδρομή.

……………………….