Ανάβαση στην κορυφή «Τσούκα Πέτσικ» του Γράμμου, την ψηλότερη κορυφή του όρους που ορθώνεται στα 2520μ. και καθιστά έτσι τον Γράμμο το 4ο ψηλότερο βουνό της Ελλάδος. Η ορειβατική μας αυτή διαδρομή άρχισε από το χωριό Πληκάτι Μαστοροχωρίων Κονίτσης.
Το Πληκάτι απέχει 44 χλμ. από την πόλη της Κόνιτσας, βρίσκεται στις παρυφές του Γράμμου σε υψόμετρο 1240μ και για την προέλευση της ονομασία του διαβάζουμε στο βιβλίο του Κ. Οικονόμου «Τα οικωνύμια του Νομού Ιωαννίνων» ότι έχει αλβανική ρίζα και «..δηλώνει τους «κατοίκους του λεκανοπεδίου» (ενός λεκανοπεδίου που δημιουργεί ο ορμητικός Γοργοπόταμος, παραπόταμος του Σαραντάπορου)» .
Μπαίνοντας στο χωριό και αφού το διασχίσουμε κατευθυνόμαστε λίγο έξω από αυτό (περίπου 1200μ) προς το ξενοδοχείο «Αγριολούλουδο». Εκεί ακριβώς έξω από το ξενοδοχείο και σε υψόμετρο 1350μ. ξεκινάει το μονοπάτι που πρέπει ν’ ακολουθήσουμε για να πάμε στην κορυφή του Γράμμου. Η πορεία μας, όπως μας πληροφορεί η πινακίδα που βρίσκεται στο σημείο αυτό, θα έχει απόσταση 11.5 χλμ. και για να την ολοκληρώσουμε θα χρειαστεί να περπατήσουμε 4 ώρες.
Ξεκινάμε λοιπόν την ορειβατική μας αυτή διαδρομή και ανηφορίζουμε ακολουθώντας το μονοπάτι, που ευδιάκριτο και με καλή σήμανση ελίσσεται φιδωτά στις πλαγιές του Γράμμου. Αρχικά η βλάστηση της περιοχής είναι χαμηλή αλλά γρήγορα μπαίνουμε για τα καλά μέσα στο δάσος. Βρισκόμαστε πλέον στο φθινόπωρο, τα δέντρα έχουν αρχίσει να παίρνουν τα χρώματα της εποχής και κάνουν έτσι την πορεία μας πολύ πιο απολαυστική.
Πλησιάζουμε σχεδόν την μια ώρα όταν η πορεία μας βγαίνει από την δασώδη περιοχή. Προχωράμε λίγο ακόμη και πολύ σύντομα το μονοπάτι μας βγάζει στο παλιό και παρατημένο φυσικά τώρα, στρατιωτικό φυλάκιο. Στο σημείο αυτό μια στάση κρίνεται αναγκαία, όχι μόνο για τις απαιτούμενες ανάσες αλλά και για μια ματιά στις γύρω κορυφές του βουνού.
Συνεχίζουμε την ανάβαση μας. Για λίγο ακόμη ακολουθούμε το μονοπάτι μας το οποίο θα εγκαταλείψουμε πολύ σύντομα, λίγο πιο πάνω, όταν αυτό θα βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο του. Εκεί η πορεία μας θα βγει από την διαδρομή του, αφού εμείς θα κινηθούμε προς τα δεξιά του και θα ακολουθήσουμε την κορυφογραμμή, ενώ αυτό κατηφορίζοντας προς την άλλη πλευρά του βουνού θα μπει στην Αλβανική ενδοχώρα.
Από το σημείο αυτό και σχεδόν ως το τέλος της ανάβασης μας δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο και ευδιάκριτο πέρασμα. Γενικός κανόνας είναι ότι προχωρούμε κατά μήκος της κορυφογραμμής, πράγμα που συνήθως και κάνουμε. Κάποιες στιγμές κρίνουμε ότι ίσως είναι καλύτερα (λόγω της διαμόρφωσης του εδάφους αλλά και την αποφυγή των ισχυρών ανέμων) να μην ακολουθήσουμε την κορυφογραμμή αλλά να περάσουμε από πιο κάτω.
Τα άσχημα καιρικά φαινόμενα που συναντήσαμε την ημέρα που πήγαμε (ισχυροί άνεμοι, κρύο και αναμενόμενη βροχόπτωση) μας οδήγησαν στην απόφαση να μην χάσουμε χρόνο και να κινηθούμε όσο το δυνατό συντομότερα προς την κορυφή. Γι’ αυτό και επιλέξαμε ν’ αποφύγουμε την ανάβαση στην κορυφή της «Μαύρης Πέτρας» (υψόμετρο 2256μ.) που ορθώνονταν μπροστά μας.
Περάσαμε λοιπόν από κάτω από την κορυφή αυτή. Θα πρέπει να επισημάνω εδώ ότι καθ’ όλη την διάρκεια της διάσχισης της μακρόστενης αυτής κορυφογραμμής του Γράμμου, οι εικόνες από την όμορφη Βόρειο Ήπειρο που βρίσκεται από κάτω μας αλλά και κάποια εντυπωσιακά Αλβανικά βουνά πραγματικά μας συναρπάζουν.
Όπως βεβαίως και τα παλιά πολυβολεία και οι οχυρώσεις που βρίσκονται παντού δίπλα μας, διάσπαρτες σ’ όλο το μήκος της πορεία μας, απομεινάρια των παλιών δύσκολων καιρών. Πολύ συχνά «αναγκαζόμαστε» να σταματήσουμε για να ρίξουμε μια ματιά. Δεν γίνεται να μην θαυμάσουμε το πείσμα και την ψυχική δύναμη των αγωνιστών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος που την περίοδο του εμφυλίου, με ελάχιστα μέσα και σε λίγο διάστημα έσκαψαν το βουνό, οργανώνοντας εκεί την ηρωική άμυνα τους. Ο Γράμμος αποτέλεσε το τελευταίο οχυρό τους στην προσπάθειά τους «να γίνει το όνειρο φέτα ψωμί..».
Συνεχίζουμε την πορεία μας κατά μήκος της κορυφογραμμής ως που να φτάσουμε ακριβώς κάτω από την κορυφή της «Τσούκα Πέτσικ». Έχουμε μπει στο τελευταίο στάδιο της και στην συνεχεία της και για τα επόμενα λίγα αλλά ιδιαίτερα ανηφορικά μέτρα, η διαδρομή μας θα γίνει πάνω σ’ ένα πολύ ευδιάκριτο πέρασμα που μας οδηγεί σύντομα στο ψηλότερο σημείο του Γράμμου.
Έχουμε φτάσει στην κορυφή του, βρισκόμαστε στα 2520 μέτρα και ο χρόνος που κάναμε (σχεδόν 4 ώρες) συμφωνεί με τα αναγραφόμενα στην πινακίδα που συναντήσαμε στην αρχή της διαδρομής μας.
Η ημέρα που έγινε αυτή η διαδρομή, 30 Σεπτεμβρίου 2018, σ’ όλη την χώρα εξαιτίας του κυκλώνα «Ζορμπά» επικρατούσαν άσχημες καιρικές συνθήκες. Δυστυχώς και στον Γράμμο δεν ήταν καλύτερα τα πράγματα. Φτάνοντας στην κορυφή του μπορεί οι ισχυροί άνεμοι και το κρύο που συναντήσαμε σε πολλά σημεία της ανάβασης μας να μην ήταν τόσο έντονοι, όμως η χαμηλή νέφωση μας που επικρατούσε μας εμπόδισε ν’ απολαύσουμε την θέα προς την γύρω περιοχή. Κάποια μικρά διαστήματα που η ορατότητα γίνονταν πιο καλή οι εικόνες που μας έρχονταν από την γύρω περιοχή ήταν πολύ εντυπωσιακές….
- Το Πληκάτι
- Το Πληκάτι και στο βάθος ο Σαραντάπορος
- Το Πληκάτι
- Η κορυφή «Περήφανο» (2444μ.) όπως φαίνεται από το φυλάκιο
- Το μνημείο στην κορυφή «Γκέσο» (2166μ.) όπως φαίνεται από το φυλάκιο
- Το σημείο στο οποίο η πορεία μας βγαίνει από το μονοπάτι (που αυτό συνεχίζει προς την Αλβανία) και ανηφορίζει προς την κορυφογραμμή
- Η κορυφή της «Μαύρης Πέτρας» και πιο πίσω, κρυμμένη από τα σύννεφα, η κορυφή «Τσούκα Πέτσικ».
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.