Του Σπύρου Αρσένη
Αναβληθείσα λόγω κακοκαιρίας την 24 Ιουνίου η κατ’ έτος εορταζόμενη πανηγύρις Αϊγιάννη Ρογκοβού της ιστορικής αυτής Μονής του Ζαγορίου εωρτάσθη μεγαλοπρεπέστατα προχθές 29 Αυγούστου, ιερουργήσαντος του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτου μας Ποιμενάρχου Σπυρίδωνος.
Κοσμοσυρροή μεγάλη λόγω και της παρουσίας του Δεσπότη, λειτουργία επιβλητική και μυστικοπαθής, χορός καλλιφωνών ψαλτών και ιερέων, και του Σπυρίδωνος η μορφή ενεθουσίασαν και συνεκίνησαν τα πλήθη.
Λόγος του Σπυρίδωνος υπέροχος, της Ζαγοριακής ιστορίας, της σημερινής αθλιότητας των ερημοχωρίων μας, και της ανάγκης όπως δια της σύμπνοιας και της αγάπης όλων μας, και διά της ιδίας ημών θεληματικότητος καταρίψωμεν τον ριαγιαδισμόν μας και ζητήσωμεν σθεναρώτερον το δικαιόν μας.
Ομολογώ ότι ησθάνθην αληθή αγαλλίασιν (όπως κάθε Ηπειρώτης εκ των λόγων αυτών του Δεσπότη τον γεμάτον πόνο δια της τραγικήν της Ηπείρου κατάστασιν), πρώτην φοράν γνωρίσας τον Σπυρίδωνα δια το εκφραστικόν των λεγομένων του.
Το τέλος του λόγου του εκάλυψαν ζητωκραυγαί και επηκολούθησε χορός των πανηγυριστών όχι χωρίς επεισόδια. Νέοι του Τσεπελόβου ήθελον πρώτον να χωρέψουν αυτοί μόνον παίρνοντες τα βιολιά ιδιαιτέρως. Επεμβάσει του ιατρού Λιάπη και αυτού του ίδιου Σεβασμιωτάτου τα βιολία ήλθον εις τον κοινόν χορόν.
Αλλά και πάλι άλλοι νέοι και νεάζοντες του Τσεπελόβου κατέλαβον τα πρωτεία του χορού, μη εννοούντες άλλος να χορέψει. Αι λοιπαί παρέαι Βίτσης, Μπάγιας, Βραδέτου έμειναν έξω του χορού, πολύ αργά δε εισήλθαν και αι γυναίκες εις τον χορόν.
Εχόρευαν παλιούς χορούς Ζαγορήσιους η κ. Φρόσω Ιωαννίδου, η καθηγήτρια αυτή των Ζαγοριακών χορών, η κυρία Κατσίμπρα εκ Νεγάδων ανεψιά του κ. Γ. Σωτήρη του σφριγκλού αυτού γέροντος διδασκάλου, μιας σιλουέτας παλιάς αρχοντικής μορφής του Ζαγορίουκινήσα τον θαυμασμό όλων, η κυρία Φλώρου εκ Δόλιανης, η κ. Σοφ. Σιάρκα, η δις Βάντζιου και άλλαι ολίγαι διότι ο χορός κατείχετο υπό των ευθύμων Τσεπελοβιτών ουδενός ξενοχωρίτου χορεύσαντος.
Το σουρούπωμα ο Δεσπότης επανήλθεν εις Τσεπέλοβον όπου ελειτούργησε και την επαύριο τελεσθέντος και μνημοσύνου υπέρ των ευεργετών.
Ένα μεγάλο εύγε εις τον τοποτηρητήν του Ρογκοβού Παπά Κώνσταν Ζησιάδην δια την τάξιν και καθαριότητα εις τους κοιτώνας της Μονής και την λύπην των ομάδων Βίτσης, Μπάγιας και Βραδέτου δια την Τσεπελοβοποίησιν του χορού.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα των Ιωαννίνων «Ελευθερία», την Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 1926