Διάσχιση κορυφογραμμής Λαμπανίτσας

Μια ακόμη ορειβατική διαδρομή που κάναμε συμμετέχοντας στην εκδρομή που διοργάνωσε ο ορειβατικός σύλλογος Ιωαννίνων στη περιοχή της Λαμπανίτσας, η οποία βρίσκεται στα όρια των νομών Θεσπρωτίας και Ιωαννίνων.

Η οδοιπορική μας αυτή πορεία άρχισε από τη διακλάδωση του επαρχιακού δρόμου Παραμυθιάς – Βροσίνας, με τον δρόμο προς το χωριό Ελαταριά (πρώην Λαμπανίτσα). Το σημείο αυτό βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό Σαλονίκη και από εκεί ξεκίνησε η ορειβατική μας διαδρομή.
Αρχικά τα πρώτα 3 περίπου χιλιόμετρα έγιναν πάνω στον ασφαλτόδρομο που οδηγεί στην Ελαταριά. Ύστερα από περπάτημα σχεδόν 45 λεπτών συναντήσαμε στο αριστερό μας χέρι μια βρύση και πίσω από αυτή είδαμε το μονοπάτι που ανεβαίνει στο βουνό και τη κορυφή της «Χιονίστρας», το οποίο και ακολουθήσαμε.

Το μονοπάτι αυτό είναι αρκετά ευδιάκριτο και με σχετικά καλή σήμανση αφού δυο χρόνια πριν τα μέλη του συλλόγου που είχαν επισκεφτεί τη περιοχή, φρόντισαν να καθαρίσουν και να σηματοδοτήσουν το πέρασμα. Η ανηφορική πορεία μας είχε ως πρώτο της στόχο τη βάση της κορυφής της Χιονίστρας (1644 μ.).
Φτάνοντας εκεί η ομάδα μας χωρίστηκε σε δυο τμήματα με το πρώτο να θέτει ως στόχο του την ανάβαση στη κορυφή και το δεύτερο τη διάσχιση της κορυφογραμμής της Λαμπανίτσας. Εμείς ακολουθήσαμε τη δεύτερη ομάδα.

Από τη βάση της κορυφής αρχικά κατεβήκαμε τη πλαγιά που οδηγεί προς τις πηγές που βρίσκονται στο «λιβάδι της Λαμπανίτσας». Φτάνοντας στις πηγές συναντήσαμε τον χωματόδρομο και στρίψαμε αριστερά ακολουθώντας τον ως το σημείο που βρίσκονται οι «κεραίες».
Από εκεί τη κορυφή του υψώματος στο οποίο βρίσκονται τοποθετημένες οι κεραίες των εταιριών κινητής τηλεφωνίας αρχίζει η κορυφογραμμή της Λαμπανίτσας. Ουσιαστικά πρόκειται για μια σειρά υψωμάτων, περίπου στα 1 400 μέτρα, που διαδοχικά το ένα μετά το άλλο παρουσιάζονται μπροστά μας.
Το έδαφος της περιοχής από τις κεραίες και μετά είναι αρκετά σκληρό, το πέρασμα ασαφή και ουσιαστικά κινηθήκαμε επιλέγοντας ο καθένας το πιο προσιτό κατά τη γνώμη του σημείο, βαδίζοντας κυρίως πάνω στην κορυφογραμμή.

Από τη στιγμή που αφήσαμε τις κεραίες και αρχίσαμε τη διάσχιση της κορυφογραμμή το βλέμμα όλων επικεντρώθηκε στη θαυμάσια θέα της περιοχής. Αριστερά μας απλώνεται η Θεσπρωτία με το μάτι μας φτάνει ως το Ιόνιο και την Κέρκυρα ενώ από την απέναντι πλευρά βλέπουμε τη καρδιά της Ηπειρώτικης γης με όλους σχεδόν τους ορεινούς όγκους της να ορθώνονται μπροστά μας. Η εντυπωσιακή θέα δεν είναι ορατή μόνο από ένα σημείο αλλά απ’ όλο το μήκος της κορυφογραμμής.

Περνώντας από το τελευταίο ύψωμα της κορυφογραμμής αρχίσαμε πλέον να κατηφορίζουμε προς το χωριό Μίχλα Θεσπρωτίας, εκεί όπου μας περίμενε το λεωφορείο του συλλόγου για να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής, έχοντας διανύσει μια πορεία σχεδόν 20 χιλιομέτρων σε 7 περίπου ώρες.