Στις αρχές του περασμένου Οκτώβρη ο Ορειβατικός Σύλλογος Ιωαννίνων συμπεριέλαβε για πρώτη φορά στο πρόγραμμα του μια ανάβαση στην ιστορική κορυφή του «Κλέφτη» (1846 μ), που βρίσκεται στον Σμόλικα.
Αφετηρία της ορειβατικής αυτής διαδρομής ήταν η πλατεία του χωριού Πουρνιά Κονίτσης (870 μ.), απ’ όπου οι 100 και πλέον ορειβάτες που συμμετείχαμε στην εκδρομή αυτή ξεκινήσαμε τη πορεία μας προς τον «Κλέφτη», αρχικά ακολουθώντας το καλντερίμι που ανηφορίζει για το βουνό και περνάει μέσα από τα όμορφα σοκάκια του χωριού.
Γρήγορα αφήσαμε τον οικισμό και πήραμε στο μονοπάτι που κατευθύνεται πρώτα προς το εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία και συνεχίζει ύστερα για τη δεξαμενή του χωριού. Φτάνοντας στη δεξαμενή, στρίψαμε αριστερά και μπήκαμε στο πλούσιο δάσος της περιοχής. Ο δρόμος μας αρχίζει πλέον ν’ ανηφορίζει αρκετά απότομα και εμείς ακολουθούμε τη διαδρομή που κάποτε είχε ανοιχτεί για να περάσει ο σωλήνας της ύδρευσης. Κινούμαστε στο μονοπάτι ως τη στιγμή που η πορεία μας θα διασταυρωθεί με τον χωματόδρομο. Στο σημείο αυτό υπάρχει ένα παλιό πέτρινο εικονοστάσι. Μόλις φτάσουμε στον χωματόδρομο, στρίβουμε αριστερά και τον ακολουθούμε για μια διαδρομή λίγο μεγαλύτερη από 3 χιλιόμετρα.
Φτάνοντας σε υψόμετρο περίπου 1450 μέτρων αφήνουμε τον δρόμο, στρίβουμε δεξιά και μπαίνουμε ξανά σε μονοπάτι. Ανηφορίζουμε τη πλαγιά και μετά από λίγη ώρα συναντάμε ένα ξέφωτο που βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 1680 μέτρων.
Περνάμε στην απέναντι πλευρά και ξαναμπαίνουμε για λίγα λεπτά στο μονοπάτι που ανηφορίζει ως τον «λαιμό» της πλαγιάς. Μόλις φτάσουμε στον «λαιμό» στρίβουμε και πάλι δεξιά. Από εδώ και πέρα μπαίνουμε στο τελευταίο στάδιο της διαδρομής μας για τη κορυφή του «Κλέφτη».
Βρισκόμαστε κάτω από τον στόχο μας και μετά από μια σύντομη ολιγόλεπτη πορεία φτάνουμε πλέον στη ιστορική κορυφή του «Κλέφτη».
Εδώ την εποχή του εμφυλίου πολέμου δόθηκαν ορισμένες από τις πιο φονικές μάχες της περιόδου. Και αυτό γιατί το κομβικό σημείο στο οποίο ορθώνεται η κορυφή δίνει τη δυνατότητα να ελέγχεται από εκεί μια μεγάλη σε έκταση περιοχή και επομένως η κατοχή του «Κλέφτη» την εμπόλεμη εκείνη περίοδο είχε μεγάλη στρατηγική σημασία.
Γι’ αυτό και δόθηκαν πολλές και σκληρές μάχες για το ποιος από τους δυο αντιμαχόμενους στρατούς θα τον πάρει υπό τον έλεγχο του. Οι αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος που τον είχαν υπό την κατοχή τους φρόντισαν και τον κατέστησαν ένα πραγματικό απόρθητο φρούριο, δημιουργώντας εκεί μια σειρά ισχυρών οχυρώσεων και υπόγειων στοών. Από εκεί προέβαλαν σθεναρή αντίσταση πολεμώντας ηρωικά και απέκρουσαν 8 φορές τις αλλεπάλληλες επιθέσεις του αστικού στρατού, ο οποίος για να τους αναγκάσει να φύγουν χρησιμοποίησε εκεί (ίσως για πρώτη φορά) τις αμερικάνικες εμπρηστικές βόμβες «ναπάλμ», που αργότερα χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον από τον αμερικανικό στρατό στο Βιετνάμ. Τελικά την 1η Αυγούστου του 1948 η κορυφή του «Κλέφτη», ύστερα από σφοδρότατες μάχες που διήρκησαν 1 ½ μήνα εγκαταλείφθηκε από τους αντάρτες που συμπτύχτηκαν προς τη περιοχή του Γράμμου.
Τμήματα αυτών των οχυρώσεων υπάρχουν ακόμη και σήμερα διάσπαρτα σε πολλά σημεία της κορυφής, ενώ την ημέρα που εμείς ανεβήκαμε στη κορυφή, οι ποιο παρατηρητικοί ορειβάτες εντόπισαν παλιές σφαίρες καθώς και άλλα υπολείμματα όπλων της εποχής εκείνης.
Η απόσταση της διαδρομής αυτής, από το χωριό Πουρνιά ως τον «Κλέφτη» είναι σχεδόν 9 χιλιόμετρα, ενώ ο χρόνος που απαιτείται για να καλυφθεί η απόσταση είναι περίπου 2 ½ ως 3 ώρες. Τα τμήματα των μονοπατιών που διανύσαμε σε πολλά σημεία ήταν ασαφή αφού για πολλές δεκαετίες ήταν παρατημένα. Φέτος το καλοκαίρι έγινε μια πρώτη προσπάθεια από κατοίκους του χωριού αλλά και μέλη του Ορειβατικού συλλόγου Ιωαννίνων, οι οποίοι τα καθάρισαν και μπήκε μια ικανοποιητική σήμανση. Έτσι η διαδρομή έγινε πιο βατή για όσους θέλουν να επισκεφτούν τη περιοχή και να κάνουν μια σχετικά εύκολη ορειβατική πορεία στον Σμόλικα, που ως κατάληξη της έχει μια ιστορική κορυφή με μοναδική θέα στα γύρω περιοχή (Σμόλικας, Τύμφη, Τραπεζίτσα, κάμπος Κονίτσης, Νεμέρτσικα, Γράμμος κ.α.).
Η διαδρομή έγινε τον Οκτώβριο του 2013.
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.