Μια βόλτα..

Η πλούσια φυσική ομορφιά της περιοχής μας γεννά κάθε εποχή νέες εικόνες που συχνά μας εντυπωσιάζουν, ακόμη και αν περπατάμε σε μονοπάτια που τα έχουμε διανύσει πολλές φορές στο παρελθόν και θα πίστευε κανείς ότι τα έχουμε δει όλα.

Κάτι τέτοιο συνέβη και στα τέλη του Γενάρη όταν περάσαμε και πάλι από το παλιό μονοπάτι που ένωνε τα χωριά του Ζαγορίου, Βίτσα και Κουκούλι. Οι βροχοπτώσεις τις ημέρες εκείνες ήταν έντονες και τα νερά της περιοχής πολλά. Ο «Ξηροπόταμος» είχε φουσκώσει και είχε μεταμορφωθεί σ’ ένα ορμητικό και επικίνδυνο ποτάμι, εικόνα που έφερε στο νου μας τις τραγικές ιστορίες που κατά καιρούς εξελίχθησαν στο (περισσότερο καιρό) φαινομενικά ακίνδυνο ποτάμι.
Περπατώντας στο μονοπάτι βλέπαμε ότι από παντού ξεπηδούσαν ρυάκια, ακόμη και από τα πιο απίθανα μέρη, όπως από τα «σπλάχνα» των τεράστιων πέτρινων όγκων που βρίσκονται κοντά στο γεφύρι του Μίσιου.